बैठकको बिरुवा

‘हजुरहरूका कृपाले सञ्चै छु ।’ मैले सोधेंँ, ‘यो के हो हजुर ?’
‘बिरुवा हो ।’ कोचमा बस्दै उनले भने ।

‘केही दिन अघिसम्म त यहाँ थिएन ।’ मैले चारैतिर नियाल्दै भने ।

‘तपाईलाई थाहै छ, म सम्मानीय प्रधानमन्त्रीज्यूको भ्रमण दलमा सम्मिलित थिएँ । एक सानो सहयोगीको हैसियतले । भ्रमणबाट फर्कंदा सबैले केही न केही ल्याउँछन् । कोसेलीको रूपमा । सायद यस्तै चलन छ, क्यारे !’‘हो, सबै सोध्छन् ।’ मैले भनेंँ, के–के ल्याउनुभयो ?’‘मैले यही बिरुवा ल्याएँ ।’‘बिरुवा नै किन हजुर ?’ मैले सहज उत्सुकता देखाएँ ।‘यो कुनै मामुली बिरुवा होइन । मैले त्यहाँको राष्ट्रपति भवनको बगैंचाबाट टिपेर ल्याएको हुँ । यसको विविध महत्त्व छ ।

राजनीतिक, सांस्कृतिक, भौगोलिक, ऐतिहासिक, आर्थिक इत्यादि । यो तपाई बुझ्नुहुन्न ।’ उनले मलाई झन्डै चुनौती नै दिए ।‘के यो मैत्री बिरुवा हो ?’ मैले आफ्नो सामान्य ज्ञानको प्रदर्शन गर्न खोजेंँ । ‘भने हुन्छ ।’ उनले संक्षिप्त उत्तर दिए । र केही क्षणको मौनता तोडेर फेरि भने, ‘हेर्नाेस् पत्रकारज्यू, यो कति आकर्षक छ † पातहरू पनि सुन्दर देखिन्छन्, कोमल एवं दृष्टिसुख दिने ।’‘मेरो विचारमा त यो दुई देश बीचको सद्भावनाको प्रतीक हो ।’ मैले तत्कालै थपेंँ ।‘सम्माननीय प्रधानमन्त्रीज्यूको श्रीमतीलाई पनि यो निकै मनपरेको छ ।’ उनी प्रसन्नचित्त देखिए ।

‘अनि सम्माननीय प्रधानमन्त्रीज्यूलाई किन ?’‘उहाँले मनपराउनु त स्वाभाविक नै हो ।’ उनी मुस्कुराए ।‘भ्रमण टोलीका अन्य सहयोगीहरूका के मन्तव्य छ, यसबारे ?’

‘मलाई त मन्त्रीज्यूको मौन समर्थन छ जस्तो लाग्छ र सचिवज्यूहरू पनि विरोधमा छैनन् ।’ केही बेर सोचेर उनले भने, हामीसँगैका पत्रकारहरूचाहिंँ पुरै चकित । र अरूहरू भने अहिलेसम्मन पछुतो मानिरहेका छन्– हाम्रो ध्यान यसमा किन नगएको भनेर ! (थोरै मुस्कुराएर) मेरो गयो ।‘त्यसो भए, यसलाई नै यो भ्रमणको उपलब्धि किन नमान्ने ? अखबारहरूमा यसको प्रचार–प्रसार आरम्भ गरिदिउँ हजुर ?’ मैले आफ्नो भनाइको प्रतिक्रियाको लागि उनको अनुहारतिर हेरेंँ ।‘राम्रो सल्लाह हो । तर एकपटक बालुवाटारमा गई विमर्श गर्नुपर्छ । उताबाट स्वीकृति प्राप्त भए मात्र यो सम्भव छ । म पछि तपाईलाई फोनबाट खबर गरुँला । हुन्न ?’मैले समर्थनमा आफ्नो एकथान टाउको हल्लाएँ । र क्यामेराको खोल खोल्दै भनँें, यसको एउटा तस्बिर लिउँ हजुर ?‘हुन्छ । लिनोस् । तर अखबारमा चाहिँं प्रकाशित नगर्नुहोला, पत्रकारज्यू ।’‘किन हजुर ?’ मैले सोधेंँ ।यसको जवाफमा उनी हलुका ढंगले मुस्कुराए मात्र ।‘असलमा यो के बिरुवा हो ?’ मेरो उत्सुकता पुन: जागृत भयो ।

‘बोटानिकल टर्ममा सिनेफस हाइब्रेरी थम्ब्रोकल..., कुन्नि, यस्तै के भन्थे ।’ उनले रहस्यपूर्ण स्वरमा भने, ‘तर हेर्नोस् पत्रकारज्यू, वास्तवमा यो के हो, मलाई राम्ररी थाहा छ ।’‘के हजुर ?’

‘यो साधारण खालको बिरुवा होइन । वनस्पति विज्ञानको विलकुलै नवीन खोज हो यो । सरल शब्दमा भन्ने हो भने यो मनिप्लान्टसँग मिल्न खोज्छ । तपाई यसलाई मनिप्लान्टको सर्वथा विकसित रूप भन्न सक्नुहुन्छ ।’ उनले आफ्नो दायाँ आँखा झिम्क्याउँदै विस्तारै भने, ‘बुझ्नुभयो त पत्रकारज्यू ?’‘मनिप्लान्ट... ।’ मैले विस्तारै आफैसँग भनेंँ । त्यसपछि बैठक कोठामा अवस्थित त्यो अद्भुत बिरुवालाई गहिरिएर नियाल्न थालँे । सम्माननीय प्रधानमन्त्रीज्यूको बहुचर्चित भ्रमणबाट ल्याइएको हरित बिरुवा । आफ्नो सम्पूर्ण पातसहित हावामा हल्लिरहेको थियो । र उनी अर्थात् प्रधानमन्त्रीज्यूको अघोषित सल्लाहकार मलाई एकटक हेरिरहेका थिए ।