पानी पर्‍यो भनेर

दर्किएको पानीले, लुगा पनि भिज्दै छ,
सँगै हिँड्ने साथीको, कुरा पनि मिल्दै छ ।
काँधमा यौटा झोला छ, जोगाउन गाह्रो छ,
स्कुलमा घण्टी बज्दा, पुग्न गाह्रो छ ।
गृहकार्य गरेको, मोटो मोटो कापी छ,
हिम्मत गरी बाँच्नलाई, दरो यौटा छाती छ ।
सानो मेरो हातले, राम्रो काम गर्दै छ,
भविष्यको बाटोमा, गोडा अघि सर्दै छ ।
पानी पर्‍यो भनेर, छाता ओढें मैले,
हिलोबाट बँच्नलाई, जुत्ता लाएँ पैले ।

मुकुन्द पथिक