म ढुङ्गा

म पनि तिमीजस्तै

ढुङ्गा बनेको छु ।

आवाजले नबिथोल्ने

शून्यताले नचिथोर्ने

प्रहार जति गर

प्रतिरोध नजनाउने

म पनि

तिमीजस्तै ढुङ्गा बनेको छु ।

कोही आउँछन्

घनले प्रहार गर्छन्

र फोड्न खोज्छन् मलाई

म विभाजित बनिदिन्छु

कसैले कुाद्छन,

खोप्छन्

र सुन्दर मूर्ति बनाउँछन्

म चोकर चोकमा उभिदिन्छु

पानीको वेगसँगै

हुत्तिन्छु कहिले

ठोक्किन्छु म ढुङ्गा

ढुङ्गासँगै

कहिले शालिग्राम बनिदिन्छु,

र मन्दिरमा

भगवान् बनेर पुजिन्छु

खापिएर आफैंमाथि तहतह

म महल पनि बनिदिन्छु

जहाा शासकहरु

सुरक्षाको मीठो निद्रा निदाउन सक्छन्

धेरै त,

मलाई छिनोले छिमल्छन्

छेउ र कुना मिलाएर

खात लगाउँछन्

सिँढी बनाउँछन्

त्यही सिंढीमा टेकेर

तिमी माथि पुग्छौ

म ढुङ्गा

हिजो जहाा थिएँ

त्यहीा छु आज पनि

उक्लिनेहरु फरक छन्

मात्रै झर्नेहरु अलग छन् ।

-विमल वैद्य