ब्राजाकीका दुई गजल 

बिदाइमा रमाउन थालेको छु,

भेट हुँदा स्वागतगान गाइँदैन ।

यौटा कुरा भनुँभन्दा जीवन बित्यो,

त्यही बित्या जीवन फेरि चाहिँदैन ।

एकचोटि जन्मेपछि पुगिहाल्यो,

बाराम्बार मर्न अब आइँदैन ।

***

स्वास्नीलाई बेश्या भन्ने लोग्ने को हो ?

जन्म दिने तिम्रो आमा भोग्ने को हो ?

लोग्नेमान्छे, स्वास्नीमान्छे दुवै मान्छे,

स्वास्नीलाई मान्छे हुन रोक्ने को हो ?

नारीको घर भनिँदैन, मानिँदैन,

वेदवाक्य ‘जायेदस्तम्’ घोक्ने को हो ?

घर भन्ने खोरभित्र हुर्काएर,

आँसु, पसिना र रगत धोक्ने को हो ?

भोग्या ठानी छोरीलाई दान गरी,

भोग्नेलाई ढुंगोसरि ढोग्ने को हो ?

(पहिलो पटक यहाँ प्रकाशित यी गजल ब्राजाकीले निधन हुनुभन्दा चार महिनाअघि लेखेका थिए ।)