यो दसैंलाई

बुद्ध र पशुपतिनाथको देशमा
धर्मको नाम गरी–गरी
मन्दिरजस्तो पवित्र ठाउँमा
निर्दोष पशुपन्छीको किन बलि ?
दिनैपरे–कुभिन्डोको बलि दिए हुन्छ
देउता रगतमासु खाँदैनन् होला
देवी मादकपदार्थ रुचाउँदैनन् होला
आखिर बाँच्नका लागि खानुछ भने–
हामी पनि शाकाहारी बन्दा हुँदैन र ?
विकासको गति बामे सरिरहेको देशमा
अन्य अनिवार्य आवश्यकता कटाई
भलादमी बन्ने नाममा
किन महंँगा–महंँगा गरगहना र लत्ताकपडा ?
आखिर लाजै ढाक्नुछ भने–
सादा र सफासुग्घर बन्दा के फरक पर्छ र ?
संस्कृति रमाइलो र सहज हुनुपर्छ
यो मान्न सक्ने र धान्न सक्ने हुनुपर्छ
घाँटी हेरेर हाड निल्नुपर्छ
यस्ता कुरा उहिल्यैदेखि थाहा हुँदाहुँदै
किन अनावश्यक बोझ लिने र सार्ने ?
इज्जतको नाममा किन कसैलाई पीर पार्ने ?
आखिर यो दसैंलाई–
मिलन र सद्भावको नाममा मनाउँदा हुँदैन र ?
– इन्द्रकुमार श्रेष्ठ, ओखलढुंगा