यसरी निकालियो गोदावरी खोलामा बगेको कार

दिउँसो करिब साढे ३ बजे घटनास्थल पुग्दासम्म कार गोदावरी खोलामै रहेको थियो । सिद्धिपुर बजार बीच बग्ने खोलाको वारि र पारि सयौंका स्थानीय रमिते बनेका थिए । स्थानीय युवा, यातायात व्यवसायी, प्रहरी दिनभर कार निकाल्नका लागि तल्लिन थिए । एक्जाभेटर, क्रेन समेत ल्याइएको थियो । बीचबीचमा वर्षा हुँदा खोला झनै बौरिएपछि कार निकाल्ने काम अझ प्रभावित हुन्थ्यो ।

लुभु–लगनखेल चल्ने सवारीसाधनले साविकको दुरी छोट्याएका थिए । लुभुबाट चल्ने यातायातका साधन खोला किनारबाटै फर्किने र यता लगनखेलबाट लुभुका लागि छुटेका सवारी सोही खोला नजिकबाटै फर्किए ।

कार निकाल्ने हरेक जुक्ति निकालिए । अन्तत: पौडिन सक्ने दुई खाइलाग्दा युवालाई छनौट गरियो । कार भएको ठाउँसम्म डोरी लगेर बाँध्ने काम सबैभन्दा जोखिम थियो ।

नाइलनका लठ्ठाले कार निकाल्ने प्रयास नगरिएको होइन । नाइलनको डोरी चुँडिएपछि थप समस्या बनेको थियो । अन्तमा फलामको साङ्लोले कारलाई बाँधेर खोला किनारसम्म ल्याइयो । त्यो अघिसम्म कारको नम्बर प्लेट ठम्याउन सकिएको थिएन ।

खोलाको किनारमा ल्याइएपश्चात् त्यसलाई माथि जमिनमा लिनु कुनै समस्या थिएन । सहज ढंगले कार निकालियो । ‘लाहुरेको छोरोको कार’ भन्दै स्थानीय सर्वसाधारणले बताइरहेका थिए ।

बनोट हेर्दा कार पुरानो थिएन । दिउँसोभर डुबानमा परेका कारण बाढी मिसिएको खोलासँगै बगेका ढुँगाहरु ठोक्किँदा भिरबाट खसेर दुर्घटनाग्रस्त बनेको थोत्रो गाडीजस्तै देखिन्थ्यो ।

कार जमिनमाथि निकाल्दासम्म पौने ४ बजिसकेको थियो । सुगमस्थल मात्र नभई बजारको बीचमै रहेर पनि एउटा सानो कार खोलामा बग्दा निकाल्न पौने १२ घण्टा समय कुर्नुपर्ने तितो यथार्थ सहरिया जीवनको प्रवृत्तिको एउटा उदाहरण रहेको महसुस गरेँ । मानौं, सिद्धिपुर बजारमा जात्रा लागेजस्तै भयो २१ गतेको सोमबार रमितेको भिड देख्दा !