खेत मासेर प्लटिङ

साना कुला तथा नहर पुरेर घडेरी बनाउँदा पानीको निकास रोकिएको छ । त्यसले वर्षायाममा डुबानको खतरा बढाएको छ ।

खेती नहुने भएपछि कुलो किन आवश्यक पर्‍यो भन्दै धमाधम कुलेसाहरू पुर्न थालिएको सरावल–२ का रामजी कुँवरले बताए । ‘राजमार्ग नजिक रहेका खेतीयोग्य जग्गा धमाधम घडेरी भइरहेका छन्,’ उनले भने, ‘कुला

पुरेर प्लटिङ हुँदा पनि कसैले वास्ता गरेका छैनन् ।’

बर्दघाटदेखि सुनवलसम्म राजमार्ग आसपासमा रहेका खेतका कुला अहिले मासिँदै गएका छन् । ठूला कुलेसा पनि साँघुरिँदै पुरिने अवस्थामा पुगेका छन् । स्थानीय तहले बढ्दो प्लटिङलाई रोक्न भूमि नीति ल्याउने र कडाइ गर्ने भनेर नगर तथा गाउँ परिषद्मा भाषण गर्छन् ।

जमिन बाँझो छोड्नेलाई जरिवाना नै लगाउने भने पनि जिल्लामा खेतीयोग्य जमिन प्लटिङ हुन भने छाडेको छैन । धमाधम बाटो खोल्ने र प्लटिङ गर्ने क्रम बढेपछि उर्वर भूमि प्रयोगविहीन बनेर बाँझिदै गएको छ । बजारमा बस्तीका लागि घडेरी सकिएको भन्दै घरजग्गा कारोबारीले अहिले गाउँ–गाउँमा गएर बिजुलीका पोल गाड्दै बाटो खन्ने काम गरिरहेका छन् ।

रामग्राम नगरपालिका बढ्दो प्लटिङ तथा अव्यविस्थत बसोबास रोक्न नगरभित्र विभिन्न खेतीका ब्लक छुटयाउने र बसोबासका लागि दीर्घकालीन योजना बनाउने काममा लागिपरेको छ । नगरपालिका प्रमुख नरेन्द्र गुप्ताले कृषिमा आलु, मकै, धान, माछापालन, बदाम खेतीलाई प्रोत्साहन गरेर किसानले कृषिबाटै आम्दानी गर्न सकिने कुरा जानकारी गराएपछि मात्र जमिन बाँझो राख्ने क्रम घट्ने बताए ।

‘हामीले भूउपयोग नीतिका बारेमा औद्योगिक क्षेत्र, कृषि क्षेत्र, बसोबास र व्यावसायिक क्षेत्र गरेर दीर्घकालीन योजना बनाउँदै छौं,’ उनले भने, ‘कृषिको बजार सुनिश्चितता र अनुदान वृद्धि गरेर जमिन बाँझो राख्नेलाई खबरदारी गर्न सकियो भने प्लटिङ रोक्न र कुलानाला संरक्षणमा ध्यान पुग्नेछ ।’