कान्तिपुर वेबसाईट
AdvertisementAdvertisement
२०.१२°C काठमाडौं
काठमाडौंमा वायुको गुणस्तर: १६४

मुसहरको दैनिकी कष्टकर

कान्तिपुर संवाददाता

रुपन्देही — बस्तीका बालकदेखि वृद्धसम्म घर निर्माण र खेतबारीमा मजदुरी गर्छन् । बिहानै पुरुष कामका लागि निस्किन्छन् । महिलाले भने दिनहुँ काम पाउँदैनन् । काम जुरेको दिन सबेरै उनीहरू पनि कामका लागि निस्किन्छन् । काममा नजानेलाई घर व्यवहारमै ठिक्क छ । उनीहरू साँझका लागि तरकारीको जोहोमा जुटछन् ।

घोंगी, गाभा खोजेर तिहुन (तरकारी) तयार गर्छन् ।


देवदह नगरपालिकाको खैरेनी चोकबाट चार किलोमिटरको दूरीमा रहेको यस मुसहर र कुमाल बस्तीका समुदायले हरियो तरकारी नभेटेको दिन सोयाबिनले गुजारा चलाउँछन् । बजारमा सजिलै पाउने यही भटमासको पिना आफूहरूले बढी रुचाउने उनीहरूले बताए ।


मजदुरी नगरे छाक टर्दैन । त्यसैले फुर्मासका लागि समय नै मिल्दैन । खाना पकाउने, मसला पिस्ने बेलामा सुखदुःखका कुरा गर्छन् । उमेर पुगेका र काम गर्न नसक्ने वृद्धवृद्धा दिनभरि छहारीमा बस्छन्, अतीतका गफ गर्छन् । पहिले उनीहरू देवदह–४, केरबानी क्षेत्रका जमिन्दारको घरमा हरूवाको काम गर्थे ।

बाढी आएर जग्गा कटान गरेपछि तत्कालीन गाविस सचिव नीलकण्ठ पौडेलको सहयोगमा त्यहाँस्थित खाली जग्गामा स्थानान्तरण गरिए । उक्त जग्गामा ०५६ सालमा १८ घरधुरी सारिएका थिए । अहिले परिवारबाट छुट्टिभिन्न भएपछि २५ घरधुरी पुगेका छन् । यहाँ ससाना खरका टहरा छन् । एउटै टहरामा बारेर अलग–अलग भान्सा बनाइएको छ । यही सोइया टोल मुसहर बस्तीका रूपमा चिनिन्छ ।


६५ वर्षीया बेचनी मुसहर यही टोलमा आफ्ना छोरासँगै बस्छिन् । ‘पहिले जमिन्दारको घरमा काम गरेर छोराछोरी पालिन्थ्यो,’ उनले भनिन्, ‘बाढीले धपायो, काम गर्न पनि हरायो ।’ छोराबुहारीले काम गरेर दुई छाक जुरिरहेको उनले बताइन् । पहिले खोला किनारमा बस्ने गरेकाले बाढीको डर थियो । त्यसैले अहिले बसेको ठाउँ आफूहरूका लागि राम्रो भएको उनले सुनाइन् ।

भूमिहीन आफूहरूलाई वडा कार्यालयले सहयोग गरेकामा उनले खुसी पनि व्यक्त गरिन् । स्थानीय सावित्री मुसहर भवानीपुर माविमा कक्षा २ मा पढछन् । उनलाई पढेर के गर्ने भन्ने थाहा छैन ।


‘ठूली भएर दुःख नहुने काम गर्छु,’ उनले भनिन्, ‘मेरो बुबाले नपढेर दुःख पाउनु भयो ।’ बुबा वीरबल छोरीलाई शिक्षित नागरिक बनाउन चाहन्छन् । ‘मैले पढ्न पाइनँ, बच्चालाई पढाएर ठूलो मान्छे बनाउने रहर छ,’ उनले भने, ‘गाउँमा नपढेका धेरै छौं, त्यसैले छोराछोरी पनि त्यस्तै हुन्छन् कि भन्ने डर छ ।’

उनका छिमेकी प्रल्हाद कुमाल मिस्त्रीको काम गर्छन् । वैदेशिक रोजगारीमा गएका उनले विदेशमा धेरै कमाइ नभएकाले यहीँ मजदुरी गर्न उचित लागेको बताए । ‘युवाले चाहेर पनि विदेश जान पाएका छैनन्,’ उनले भने, ‘लगानी गर्ने पैसा छैन ।’

प्रकाशित : श्रावण २९, २०७६ १२:१०
प्रतिक्रिया
पठाउनुहोस्
जनताको राय

बैंकमा लगानीयोग्य रकम थुप्रिएर साढे ६ खर्ब नाघेको छ। बैंकहरूले ब्याजदर घटाउँदासमेत कर्जा प्रवाह बढ्न नसक्नुको कारण के हो?