बंगुरपालनमा युवा

बंगुरपालन व्यवसायमा लागेपछि परिवार पाल्न उनलाई सहज भएको छ । बंगुरपालनकै कमाइले उनले छोराछोरीलाई राम्रो विद्यालयमा पढाउँदै आएका छन् । बंगुरको माग बढ्नुका साथै राम्रो मुल्य पाउन थालेपछि उनले ०७२ सालदेखि व्यावसायिक रुपमा बंगुरपालन ब्यबसाय सुरु गरेका हुन् । बिगतमा जीविकोपार्जनमा धेरै कठिनाई भएका उनले हिजोआज बंगुरपालन ब्यबसायमा लागेपछि सहज बनेको बताए ।

उनका अनुसार सुरुवातमा २० हजार लगानी गरेर २ बंगुर पालिएको हो । अहिले डिग्रो, धरानी, पोख्रेली तथा स्थानीय जातका ६० वटा बंगुर छन । उनले पाठापाठी र बयस्क बंगुर बिक्री गर्ने मात्र नभइ आफैले प्रत्येक मंगलबार र शुक्रबार कपुरकोट बजारमा काटेर मासु बिक्री गर्ने गरेका छन् । स्थानीय बजारमा प्रतिकिलो दुई सय ७० रुपैयाँमा मासु बिक्री हुँदै आएको उनको भनाइ छ ।

तरकारी तथा फलफूल पसलबाट निस्केको सडेगलेको बस्तुलाई सदुपयोग गर्दै बंगुरलाई खुवाउने गरेको उनको भनाइ छ । होटलबाट निस्केको जुठोपिठोलाई समेत दानाको रुपमा प्रयोग गर्दै आएको उनी बताउँछन् । ‘फोहर बढी गर्ने भएकाले पहिला बंगुरपालन गर्न कठिनाइ भएको थियो,’ उनले भने, ‘अहिले बानी परेको छु । सरसफाइका लागि पन्जा प्रयोग गर्दै आइरहेको छु ।’ बंगुरको पाठापाठी तीन हजारदेखि चार हजार सम्ममा बिक्री गर्दै आएका उनले गत वर्षमात्रै २० वटा पाठापाठी बिक्रि गरेको जानकारी गराए ।

‘अझै व्यबसायलाई बिस्तार र ब्यबस्थित गर्ने सोच बनाइरहेको छु,’ उनले भने, ‘पशु सेवा कार्यालयले गत वर्ष खोर सुधारका लागि ५० हजार र बजारीकरणका लागि ४० हजार रुपैयाँ सहयोग गरेपछि थप हौसला मिलेको छ ।’ पशु विज्ञ केन्द्रका प्रमुख टेकनाथ आचार्यले बंगरपालन ब्यबसायबाट जिल्लाका धेरै किसान आत्मनिर्भर बन्दै गएको बताए । आयआर्जनका लागि राम्रो माध्यम बंगुरपालन व्यवसाय भएको उनको भनाइ छ । सुरुवातमा यो व्यबसाय बजारको अभावमा फस्टाउन नसके पनि अहिले श्रीनगर, लान्ती र काभ्राका किसानले पाल्दै आएको उनको भनाइ छ ।