अझै जीवन्त रोनी

आर्थिक रूपमा क्लब आफैं संकटमा पनि थियो । त्यति बेला रोनी १८ वर्षका थिए । उनले म्यानचेस्टरमा सफलत्तम वर्ष बिताए । उनले सर बबी चाल्र्टनको नाममा रहेको क्लबका लागि सर्वाधिकको कीर्तिमान तोडे, २ सय ५३ गोलसहित । 

पाँचपल्ट इङलिस प्रिमियर लिग जिते । एक–एक पटक च्याम्पियन्स लिग, युरोपा लिगा, एफए कप जिते । अनि तीनपल्ट लिग कप । अहिले फेरि उनी एभरटन नै फर्केका छन् । यति बेला उनी फरक खेलाडी हुन्, समग्रमा फरक मान्छे नै । सबैभन्दा ठूलो १३ वर्षअगाडि उनले छाडेको एभरटन जस्तो थियो, अहिले त्यस क्लबमा पनि धेरै फरक आइसकेको छ । अहिले निकै महत्त्वाकांक्षी फरहाद मोसिरी एभरटनको सबैभन्दा ठूलो लगानीकर्ता हुन् । 

रोनी आउनु अगाडि एभरटनले पाँच नयाँ खेलाडीका लागि ९ करोड पाउन्ड खर्च गरिसकेको छ । अझै खर्च गर्ने योजना पनि छ । अहिले टिम यस्तो छ कि उसले लिगमा शीर्ष चारमा कब्जा बनाउने उद्देश्य मज्जाले बनाउन सक्छ । त्यस टिममा ३१ वर्षीय रोनीको भूमिका भने के होला त ? एभरटनको भाग्यले त्यति बेला कोल्टे फेरेको थियो, जति बेला इरानी मूलका बेलायती व्यवसायी मोसिरीले आर्सनलमा आफ्नो १५ प्रतिशत सेयर बेचे । 

त्यसयता उनले सन् २०१६ को फेब्रुअरीमा एभरटनको ४९.९ प्रतिशत सेयर किनेका थिए । उनी एभरटनप्रति कति महत्त्वाकांक्षी छन् भन्ने उदाहरण क्लबमा आएको तीन महिनामै देखियो । त्यति बेला एभरटन लिगको १२ औं स्थानमा थियो र तत्कालीन व्यवस्थापक रोबर्टो मार्टिनेज पनि बर्खास्तीमा परेका थिए । मोसिरीले आफ्ना खेलाडीबाट तत्काल माग गरेका थिए, राम्रो र उत्कृष्ट प्रदर्शन । व्यवस्थापकका रूपमा उनको पहिलो रोजाइ रोनाल्ड कोमन थिए । 

साउथह्याम्पटनबाट उनलाई ल्याउन मोसिरी सफल भइहाले । कोमनलाई उनले पर्याप्त आर्थिक लगानी र उत्तिकै राम्रो पुरस्कारको वाचा पनि गरेका थिए । गत वर्ष ट्रान्सफर मार्केट एभरटनका लागि खासै उत्साहवद्र्धक रहेन, एस्ली विलियम्स, युनिक बोलासी र इद्रिस गुये आए पनि । अपेक्षाअनुसार बेल्जियमका अन्तर्राष्ट्रिय स्ट्राइकर रोमेलु लुकाकुले ७ करोड ५० लाख पाउन्डमा बेच्दा पनि एभरटनलाई खासै ठूलो प्रभाव पार्ने छैन । किनभने अब एरभटनसँग उनको पनि विकल्प तयार छ । 

अब रोनी पनि एभरटन फर्किनुको अर्थ हो, क्लबको वास्तविक पुनर्जागरण । रोनीका पनि आफ्नै धेरै अधुरा काम छन्, एभरटनका लागि पूरा गर्नुपर्ने । एभरटन रोनीको बाल्यकालको क्लब हो । उनलाई सबैभन्दा मनपर्ने । 

म्यानचेस्टर छँदा पनि एभरटनप्रतिको उनको प्रेम कहिल्यै मरेको थिएन । पक्कै म्यानचेस्टरबाट उनको बिदाइमा धेरै हल्लाखल्ला भएन । न त त्यो सनसनीपूर्ण रह्यो । तर उनको खेल क्षमताबाट अझै प्रश्न गर्ने समय आएको छैन । रोनी अझै जीवन्त छन् ।