कान्तिपुर वेबसाईट
AdvertisementAdvertisement
२८.१२°C काठमाडौं
काठमाडौंमा वायुको गुणस्तर: १७०

ट्राफिकदेखि एसियाडको सिट्ठीसम्म

सुबास हुमागाईं

काठमाडौँ — उँचो कदका विशाल विकले दुई साताअघि इन्डोनेसियामा सम्पन्न १८ औं एसियाली खेलकुदमा नेपालको राष्ट्रिय भलिबल टोलीका लागि डेब्यु गरे । तीन वर्षअघिसम्म ट्राफिक ड्युटीमा बग्गीखाना दरबन्दीमा रहेका विशालको दिनचर्या ड्युटीमै बित्थ्यो ।

ट्राफिकदेखि एसियाडको सिट्ठीसम्म

भलिबल खेल्ने लक्ष्यसहित उच्च शिक्षा हासिल गर्न जन्मथलो बझाङबाट काठमाडौं आएका विशाल अहिले नेपाल पुलिस क्लबका महत्त्वपूर्ण खेलाडीका रूपमा स्थापित भइसकेका छन् । २२ वर्षीय विशालको यहाँसम्मको यात्रामा जति उनले मिहिनेत गरेका छन्, भाग्यको साथ पनि बलियो नै रहेको छ ।

भनिन्छ खेलमा हार–जित निर्धारण गर्न भाग्यको पनि भूमिका हुन्छ । तर त्यो भाग्य आफ्नोतर्फ ल्याउन मिहिनेत नै गर्नुपर्छ । २०६९ सालमा प्लस टु पढ्न काठमाडौं छिर्दा उनमा भलिबल खेलप्रति लगाव थियो । राजधानीमा कतै भलिबल प्रतियोगिता भएको थाहा पाउनेबित्तिकै हेर्न पुग्थे । सुरुमा खेलाडीको नाम थाहा पनि थिएन तर हेर्दै जाँदा खेलाडी चिन्न थाले । विद्यालयस्तरमा स्थानीय प्रतियोगिता खेलेका उनले क्षेत्रीयस्तरमा भने खेल्न पाएनन् । घरबाट पढाइ बिथोलेर खेलमा लाग्न नदिँदा उनले क्षेत्रको प्रतिनिधित्व गर्ने अवसर नै पाएनन् ।

विशाल राजधानी प्रवेश गर्दा एउटा कुरामा दृढ थिए, जसरी हुन्छ विभागीय टोलीबाट भलिबल खेल्नुपर्छ । राजधानी आउनुको मुख्य कारण उच्च शिक्षा हासिल गर्नुभए पनि उनी भलिबलमा होमिन चाहन्थे । घरबाट पनि विभागमा भर्ती हुने हो भने मात्र भलिबलमा लाग्न पाइने सर्त थियो । तर राष्ट्रियस्तरको प्रतियोगिता नै नखेलेका उनलाई विभागीय टोलीमा पुग्न सहज भने थिएन । उनी हरेक दिन नयाँबजारको भलिबल कोर्टमा साँझ भलिबल खेल्न पुग्थे । त्यहाँ खेलिरहँदा ढोरपाटन भलिबल क्लबका अध्यक्ष मनवीर छन्त्यालको आँखा उनीमाथि पर्‍यो ।

युवा खेलाडी, गज्जबको उचाइ अनि खेल्ने शैली पनि उत्कृष्ट । भलिबलप्रेमी मनवीरलाई खेलाडी पहिचान गर्न धेरै समय लागेन । उनले राष्ट्रिय टोली तथा पुलिसका कप्तान इमबहादुर मगरलाई विशालबारे सुनाइहाले । इम पनि विशालको प्रदर्शनबाट प्रभावित भए । सामान्य रूपमा भलिबल खेलिरहेका विशालले पुलिस क्लबमा प्रशिक्षण गर्ने अवसर पाए । पुलिसमा प्रशिक्षण गर्न जाँदा उनलाई पूर्वराष्ट्रिय खेलाडी तथा प्रशिक्षक सरोज श्रेष्ठले प्रशिक्षण दिए ।

तीन महिना पुलिसमा रहेर प्रशिक्षण गरेपछि उनी पुलिसमा भर्ती भए । २०७२ वैशाखमा नियुक्ति पाएका उनले माघसम्म अनिवार्य प्रहरी तालिम गरे । फागुनदेखि उनको दरबन्दी बग्गीखानामा पर्‍यो र नियमित ट्राफिक ड्युटीमा लाग्न थाले । उनी पुलिस त भए तर अब प्रतीक्षा थियो भलिबल टिममा पर्ने अवसरको । तर त्यो अवसर पाउन उनले धेरै समय कुर्नुपरेन ।

झापाको धाइजनमा २०७३ वैशाखमा हुने भलिबल प्रतियोगिताका लागि विशाललाई टोलीमा बोलाउने निधो भयो । पुलिसमा भर्ती हुनुअघि तीनमहिने प्रशिक्षणका बेलामा उनले प्रभावशाली प्रदर्शन गरेका कारण प्रशिक्षक श्रेष्ठले उनलाई टोलीमा समेट्नुपर्ने बताएका थिए । तत्कालीन डीआईजी सुदीपराज आचार्यले प्रशिक्षकको पहललाई अगाडि बढाउन निर्देशन दिएपछि विशाल टोलीमा आइपुगे ।

‘मैले उनलाई सुरुको प्रशिक्षणमा नै राम्रोसँग नियालेको थिएँ । पछि पुलिसमा भर्ती भएको थाहा पाउँदा निकै खुसी लाग्यो । प्रहरी प्रशिक्षण सकेपछि उसलाई टोलीमा ल्याउन पहल गरें । त्यसबेला ऊ अहिलेजस्तो तयार नभए पनि अलिकति प्रशिक्षण दिने हो भने राम्रो बन्न सक्छ भन्ने मलाई लागेको थियो,’ प्रशिक्षक श्रेष्ठले भने । ओपन स्पाइकरको भूमिका भलिबलमा सहज जिम्मेवारी होइन, तर विशालको जम्प र रिच राम्रो भएकाले नियमित प्रशिक्षणले खेलमा सुधार ल्याउन सकिने उनलाई विश्वास थियो ।

‘पुलिसमा आउनुअघि मलाई भलिबल खेल्न मन पथ्र्याे । विभागमा खेल्न इच्छा थियो तर मेरो स्तर पुग्दैन भन्ने पनि थाहा थियो । पुलिसमा प्रशिक्षण गर्ने मौका पाउँदा सरोज गुरुबाट धेरै कुरा सिकें र उहाँले पनि भविष्य छ भन्नुभयो । त्यसैले पुलिसमा भर्ती हुने निर्णय लिएँ,’ विशालले बताए ।

लगातार प्रशिक्षण गरेपछि विशालको खेलमा पनि निरन्तर सुधार आउन थाल्यो । उनी पुलिस टोलीमा नियमित सदस्यका रूपमा स्थापित भए । नेपाल भलिबल संघले २०७४ सालमा उदीयमान खेलाडीको पुरस्कार विशाललाई नै दियो । त्यस उपाधिले अझै राम्रो गर्न हौसला प्रदान गरेको विशाल बताउँछन् । ‘पुलिसमा नियमित खेल्न थालेको पहिलो वर्षमै संघको अवार्ड पाएँ । अझै राम्रो गर्न यसले हौसला मिल्यो,’ उनले भने ।

पुलिस टोलीमा सामेल भएयता झन्डै आधा दर्जन राष्ट्रिय प्रतियोगितामा विशालले नियमित खेलिसकेका छन् । पुलिसलाई उपाधि दिलाउन पनि उनले महत्त्वपूर्ण भूमिका निर्वाह गरेका छन् । उनको राम्रो प्रदर्शनकै कारण उनले एसियाडका लागि घोषित अन्तिम राष्ट्रिय टोलीमा स्थान बनाए । तर प्रशिक्षक श्रेष्ठ उनले यसअघि नै राष्ट्रिय टोलीमा स्थान बनाउनुपर्ने बताउँछन् । ‘विशालको जम्प र रिच अहिले राष्ट्रिय टोलीमा उत्कृष्टमध्ये एक हो । पुलिसमा त उनले आफूलाई साबित नै गरेका छन् । एसियाडअघि सेन्ट्रल जोन प्रतियोगितामा पनि पर्छन् भन्ने लागेको थियो तर परेनन् । अब उनले राम्रो प्रदर्शन गर्दै नियमित स्थान बनाउँछन्,’ श्रेष्ठले भने । एसियाड जानुअघि नेपाली टोली झन्डै तीन महिना बन्द प्रशिक्षणमा रह्यो ।

नेदरल्यान्ड्सका प्रशिक्षक लेस्ली बोर्नसँगै उनका केही सहकर्मीले महेन्द्रनगरमा टोलीलाई प्रशिक्षण दिए । यसले पनि आफ्नो खेल विकासमा निकै सहयोग पुर्‍याएको विशाल बताउँछन् । ‘राष्ट्रिय टोलीमा पहिलोपटक पर्नुको अनुभव शब्दमा बयान गर्न सक्दिनँ । मैले यहाँ आएर धेरै सिक्ने मौका पाएको छु । सबै सिनियर दाइहरूले साथ र सहयोग दिनुभएको छ । प्रशिक्षकले पनि कमजोर पक्ष सुधार्न र अझै मिहिनेत गर्न प्रेरित गर्नुहुन्छ । अब आफ्नो खेललाई सुधार गर्दै नियमित स्थान बनाउने प्रयास गर्नेछु,’ विशालले भने ।

छोटो समयमै लामो यात्रा तय गर्न सफल विशाल अहिल्यै रोकिने सोचमा छैनन् । पुलिसलाई घरेलु भलिबलमा अब्बल बनाउनु त छ नै, राष्ट्रिय टोलीमा पनि नियमित स्थान बनाउने उनको अबको लक्ष्य छ । यसका लागि उनी हरदिन मिहिनेत गर्न तत्पर छन् । ट्राफिकको ड्युटी गर्दा आफूले फुकेको सिट्ठीको आवाज अहिले उनले कोर्टमा रहेका अम्पायरले सिट्ठी बजाउँदा सुन्छन् । अब उनको रहर अर्को सिट्ठीको आवाज सुन्नेछ । सन् २०१९ मा नेपालमा हुने भनिएको दक्षिण एसियाली खेलकुद (साग) मा नेपालका लागि खेल्दा दर्शकले समर्थनमा बजाएको सिट्ठी सुन्ने उनको लक्ष्य छ ।

प्रकाशित : आश्विन ६, २०७५ ०९:१७
प्रतिक्रिया
पठाउनुहोस्
जनताको राय

स्वयंसेवी संस्था स्काउटको स्वामित्वमा रहेको सार्वजनिक जग्गा कब्जा गरी वर्षौंदेखि भाडामा लगाउने कांग्रेसका सांसद दीपक खड्कालाई अब के गर्नुपर्छ ?