म फूल हुँ

काँडा छन्, कडा जरा छन्,
यी पीडा दिन्छन् मलाई,
सफलताको बाटालाई छेकी,
तर बढ्नेछु म अघि,
एक सुन्दर फूल बनाउनेछु आफूलाई ।
नरम छु, चुँडिन्छु म सजिलै,
पानीका थोपाले झर्छन् यी पात,
कोमल छु, मन सफा छ,
खुसी हुन्छु म घामको एक किरणले,
बिर्सिन्छु मेरा सबै त्रास ।
शिक्षा दिन्छु मानवताको,
मीठो वासना छरी,
जीवन मेरो क्षणिक छ,
सदुपयोग गर्छु यसलाई सधैं ।

-केनी तामाङ, कक्षा–९
बेबिलोन नेसनल स्कुल, काठमाडौं