चियामा लगानी बालुवामा पानी 

कतिपय बगानका चियाबोट झाँगिएर ठुला–ठुला रुख भैसकेका छन् । कतिपय बगानका बोट कृषकले डाला काटेर फ्याल्दिने गरेका छन् । डेढ दशकअघि करोडौंको लगानीमा विस्तार गरिएका चियाखेती अचेल बालुवामा पानी खन्याएसरह भएको कृषकहरूको गुनासो छ ।

टेम्केमैयुङ ३ छिनामखुस्थित सावित्री थुलुङको सात सय रोपनी, हिन्दुराज बस्नेतको ५० रोपनी, पदमप्रसाद राईको १५ रोपनी, फुर्वा शेर्पाले २८ रोपनीमा र शेरबहादुर बस्नेतले दुई रोपनीमा लगाएको चियाखेती बेवारिसे भएका छन् । चियाले उत्पादन दिन छाडेको बर्षौं भइसक्यो । न प्रशोधन गर्ने ठाउँ छ न बजार छ । उनी केही वर्षअघि हातेचिया बनाउँथे । त्यसबाट लगानी नै नउठेपछि बीचैमा छाडे । गोडमेल र कटिङ गर्नसमेत छाडिदिएका छन् ।

उनीहरुले १५ वर्षअघिदेखि गाउँमा चियाखेती थालेका थिए । आसाम, दार्जि्लिङ, धनकुटाबाट चियाको डाला ल्याएर खेती गरेका थिए । जतिबेला भोजपुर सडक सञ्जालमा जोडिएको थिएन । अहिले मध्यपहाडी राजमार्ग गाउँमा जोडिएको छ तर प्रशोधन गर्ने पूर्वाधार, बजारको अभावले गर्दा चिया बगानमै झाँगिएको छ ।