आवश्यकता पहिचान नगरी थपिँदै विश्वविद्यालय
काठमाडौँ — आवश्यकता र औचित्य विश्लेषणबिना फेरि चारवटा विश्वविद्यालय थप्ने तयारी सुरु भएको छ । संघीय सरकारअन्तर्गत ११ वटा विश्वविद्यालयकै सञ्चालन राम्ररी नभइरहेका बेला मदन भण्डारी विज्ञान तथा प्रविधि विश्वविद्यालय, मदन भण्डारी प्राद्यौगिक विश्वविद्यालय, विदुषी योगमाया विश्वविद्यालय र नेपाल विश्वविद्यालय सञ्चालनको तयारी अगाडि बढाइएको हो । यी विश्वविद्यालयको पूर्वाधार तयार गर्न विकास समितिसमेत गठन भइसकेका छन् ।
शिक्षा, विज्ञान तथा प्रविधि मन्त्रालयले २०७५ सालमा तयार पारेको उच्चस्तरीय राष्ट्रिय शिक्षा आयोगको प्रतिवेदनले उच्च शिक्षाको ९७.७ प्रतिशत विद्यार्थी साधारण धारका विषय (व्यवस्थापन, शिक्षाशास्त्र, मानविकी तथा सामाजिकशास्त्र, कानुन, संस्कृत र बौद्ध) अध्ययन गरिरहेको भन्दै उत्पादित जनशक्तिमा विशिष्ट सीप हासिल हुन नसकेकाले ठूलो संख्यामा कामविहीन भएका उल्लेख गरेको छ । यस्तो अभ्यासले बौद्धिक बेरोजगार बढाएको प्रतिवेदनमा उल्लेख छ ।
उच्च शिक्षा र शिक्षालयको नियमन तथा बजेट तर्जुमा गर्ने निकाय विश्वविद्यालय अनुदान आयोग (यूजीसी) आफैं नयाँ विश्वविद्यालयको आवश्यकता किन परेको हो भन्नेमा स्पष्ट देखिँदैन । संघीय सरकारका अलवा प्रदेश सरकारहरूले पनि संघकै सिको गरेर धमाधम विश्वविद्यालय सञ्चालन गर्न थालेका छन् । गण्डकी प्रदेशले गण्डकी विश्वविद्यालय, प्रदेश–१ सरकारले मनमोहन प्राविधिक विश्वविद्यालय, मधेस प्रदेशले राजविराजमा कृषि विश्वविद्यालय र वीरगन्जमा प्राविधिक विश्वविद्यालय स्थापना गरेका छन् । त्यस्तै लुम्बिनी प्रदेश, कर्णाली प्रदेश र सुदूरपश्चिम प्रदेशले आफ्नै विश्वविद्यालय स्थापना गर्न कानुनी प्रक्रिया थालेका छन् ।
विश्वविद्यालय अनुदान आयोग ऐन, २०५० को काम, कर्तव्य र अधिकारको पहिलो बुँदामै ‘विश्वविद्यालय स्थापना गर्ने सम्बन्धमा नेपाल सरकारलाई परामर्श दिने’ उल्लेख छ । जसमा नयाँ विश्वविद्यालय स्थापना गर्नुपूर्व अध्ययन अनुसन्धान, ‘म्यापिङ’ हुनुपर्ने र त्यसका निम्ति सरकार र विश्वविद्यालय अनुदान आयोगबीच समन्वय भएर प्रक्रिया अगाडि बढ्ने उल्लेख छ । तर पछिल्लो चरणमा संघीय सरकार र प्रदेश सरकारबाट खुलेका र खुल्न लागेका कुनै पनि विश्वविद्यालयको हकमा यो प्रक्रिया पूरा गरिएको छैन । उच्चस्तरीय राष्ट्रिय शिक्षा आयोगको प्रतिवेदनले नै विश्वविद्यालय अनुदान आयोग आफ्नो कार्यमा केन्द्रित रहन नसकेको, अनुदान बाँड्ने संयन्त्र मात्रै भएको र नियमनकारी निकायका रूपमा रहन नसकेको उल्लेख गरेको छ ।
अनुदान आयोगका अध्यक्ष भीमप्रसाद सुवेदी नै सोझै राजनीतिक तहमा डिल गरेर विश्वविद्यालय स्थापना गर्ने गरिएको बताउँछन् । ‘राजनीतिक तहमा डिल गरिसकेपछि उनीहरूको गठन आदेश भइसक्छ । ऐन मस्यौदा भइसकेपछि बाइपास नगरौं भनेर राय, सहमतिका लागि यूजीसीको परामर्श लिन आइदिन्छन्,’ उनले भने । उनी नयाँ विश्वविद्यालय स्थापनाको हकमा प्रक्रिया पूरा गरेजस्तो गर्ने काम मात्रै भइरहेको बताउँछन् ।
शिक्षाविद् राजेन्द्रध्वज जोशी स्पष्ट कारण पहिचान नगरी विश्वविद्यालय खोल्न राजनीतिक पहल हुनु दलहरूको कमजोरी भएको बताउँछन् । हचुवाका भरमा विश्वविद्यालय खुल्ने र तिनीहरूले सम्बन्धन दिँदै जाने प्रणालीले उच्च शिक्षा बिग्रने विज्ञहरूको चिन्ता छ । शिक्षाविद् जोशीले थपे, ‘नयाँ खुलेका विश्वविद्यालयले सम्बन्धन दिन नपाउने हुनुपर्छ । सबै विश्वविद्यालय नयाँ संरचनाअनुसार सञ्चालन हुनुपर्छ ।’
प्रकाशित : माघ ७, २०७८ १०:३६